-
1 bang
[bæŋ] 1. n( of door) trzaśnięcie nt, trzask m; (of gun, exhaust) huk m, wystrzał m; ( blow) uderzenie nt, walnięcie nt2. vtdoor trzaskać (trzasnąć perf) +instr; one's head etc uderzać (uderzyć perf) +instr, walić (walnąć perf) +instr3. vi 4. advto be bang on time (BRIT: inf) — być co do minuty
to bang into sth — wpaść ( perf) na coś
* * *[bæŋ] 1. noun1) (a sudden loud noise: The door shut with a bang.) łomot2) (a blow or knock: a bang on the head from a falling branch.) uderzenie2. verb1) (to close with a sudden loud noise: He banged the door.) zatrzasnąć2) (to hit or strike violently, often making a loud noise: The child banged his drum; He banged the book down angrily on the table.) walnąć3) (to make a sudden loud noise: We could hear the fireworks banging in the distance.) trzaskać•- banger
18+
© Академик, 2000-2024
- Обратная связь: Техподдержка, Реклама на сайте
Экспорт словарей на сайты, сделанные на PHP, Joomla, Drupal, WordPress, MODx.